Değerli ve çok sevgili Doktoramcam takipçileri, bu gün yani 14 Şubat sevgililer günü olarak biliniyor olsa da ben bunun yalnızca sevgililere yönelik bir gün olduğunu düşünmüyorum. Ve bu yüce duyguyu belli kalıplara sokarak sınırlandırmanın doğru olmayacağı düşüncesinde olduğumdan dolayı, bir genelleme yapıp, hak ettiği şekilde adlandırmak istiyorum.Yani bu günün sevgililer günü değil de “Sevgi Günü” olarak anılmasının ve kutlanmasının daha doğru olacağı düşüncesindeyim. Umarım ki bu düşüncemi aykırı olarak nitelendirmeyip bana katılırsınız. Zaten aşağıda paylaştığım şiirimde de bu duygunun ne kadar kapsamlı olduğunu ve her şeyin onda başlayıp onda bittiğini ifade etmeye çalıştım. Şiirim, yüreği sevgiyle dolu olan herkese armağan olsun. Hepinizin sevgi gününü kutlar, yalnızca bu özel gününde değil her zaman sevgiyle kalmanızı dilerim. İyi okumalar…
SEVGİ
Sevgi sarp yolları aşar.
İsteyene hemen koşar.
Gönüllerde çağlar, coşar.
Sevilenlere doğru taşar.
Sevgi canlılara kaynak,
Zorlu günlere dayanak,
Olur, her şeye barınak,
Tanır bin bir tür olanak.
Sevgi çok yüce bir kavram,
Onda yatar nice anlam,
İçinde gizli, ihtişam,
İkramıdır mutlu yaşam.
Sevgi kusurları görmez,
Kişiyi horlayıp ezmez,
Kötülüğe fırsat vermez,
İyilikten asla bezmez.
Sevgi çeker çeşitli naz.
Onda vardır binlerce haz,
Sessi billur gibi bir saz,
Baharı da kışı da yaz.
Sevgi kalplere ihtiyaç,
O hep içtenliğe muhtaç,
Gönüllere şifa ilaç,
Başlara bir ilahi taç…
Her sevgide bir tat vardır,
Daimi bir hayat vardır,
Melek gibi kanat vardır,
Tanrı katına hat vardır.
Sevgililer sevgilisi,
Bütün sevgilerin sesi,
En büyük, en önemlisi,
Yüce Tanrı’nın sevgisi…
S. Canay GÖKER