İçindekiler
Anne bağımlılığı
Okul fobisi yaşayan çocukların belki yarısından fazlasında asıl neden anne bağımlılığıdır, anneden ayrılamamadır. Araştırmalar, okul fobisi olan çocukların yüzde 75 inde anneden ayrılma kaygısının olduğunu göstermektedir.
Çocuk evden ve özellikle annesinden ayrılma korkusunu yaşamaktadır. Sonuçta evde kalabilmeyi başarırsa rahat eder. Genellikle bu çocukların çok koruyucu anneleri, çok uzak ve soğuk duran babaları vardır. Bazen de anne ve baba çocuğa aşırı derecede düşkündür, kendileri de çocuktan ayrılmayı bir türlü göze alamazlar. Bazen de anne ve babaların kendileri de güvensizdir, çocuğun başına kötü şeyler geleceğinden gereksiz yere korkmuş ve çocuğu hep evde tutmaya çalışmışlardır. Böylece çocuk kendisi de farkında olmadığı halde evden uzaklaşınca okulda iken annesine, babasına veya kendisine korkunç şeyler olabileceğinden korkmakta ve bunu engellemek için evde kalmakta ısrar etmekte, zorlandığı zaman panik içine düşmektedir.
Okul fobisini tetikleyen bazı olaylar
• Herhangi bir hastalık veya tatil nedeniyle okuldan uzak kalma.
• Aile içinde sıkıntı ve gerginlik yaratacak olayların varlığı (aileden birinin ölümü, hastalık, sosyoekonomik kriz yaşanması gibi)
• Okulda arkadaş ilişkilerinin bozulması.
• Okul değişikliği.
• Göçle yaşanan çevre değişikliği.
• Yeni bir kardeşin dünyaya gelmesi.
• Okulda sıkıntı ve gerginlik yaratacak olayların varlığı (dayak, onur kırıcı sözler veya davranışlara maruz kalma gibi)
• Çocuğun cinsel ya da fiziksel tacize uğraması ya da bir felaketle karşı karşıya kalması
Okul fobisi olan çocuklara özel davranılmalı
Aslında bir engeli olan ya da hasta çocuğa öğretmen nasıl davranıyorsa, bu çocuklara da öyle davranmalıdır. Ancak bazı öğretmenler özel davranmaya itiraz ederler, “Ben özel davranmam, ayrım yapamam” derler.
Öğretmen çocukla ilişkisini sıcak tutmalı, samimi bir diyalog kurmalı, eleştirmemeli. Yapılan en büyük hatalardan bir tanesi şu sözlerdir; “Koskoca adamsın, görmüyor musun diğer arkadaşlarını?” “Utanmıyor musun, annene böyle yapmaya? Annene acımıyor musun, yazık günah, günlerdir sabahtan akşama kadar okulda bekliyor. Şimdi müsaade et, gitsin! ” .Bu sözler zaten ciddi anlamda sıkıntı yaşayan, kaygılı bir çocuğun durumunu daha da kötüleştirir. Böyle bir durumda ne çözüm üretirseniz üretin, boşa gider.
Çocukta okul fobisi oluşmaması için
• Anne-babalar, isteklerini çocuğu korkutarak yaptırmak yolunu, seçmemelidir.
• Çocuğa hayvan sevgisi aşılanmalıdır.
• Anne-babalar çocuklarına iyi örnek olmalıdır.
• Anne-babalar çocuklarıyla, onların korkularını açık açık konuşmalıdır.
• Anne-babalar, çocuklarında herhangi bir korku hissettikleri zaman, o korkunun nedenlerini hemen araştırmalıdır.
• Çocukta korku aşırı boyutlara tırmanıyorsa, çocuğun çevresi değiştirilmelidir.çocuğa bakan bakıcının çocuğu korkuttuğu anlaşılırsa, bakıcı değiştirilmelidir.
• Çocuklara korkutucu masallar ve hikayeler anlatılmamalıdır.
• Korkutucu olaylar, çocuğa ibret olsun diye ve üstelik abartıyla anlatılmamalıdır.
Aşırı korku ve fobi, çocuğun yaşamını sınırlandırır. Karanlık fobisi oluşmuş bir çocuk, evin içinde özgürce dolaşamaz. Böcek, sinek fobileri, olan bir çocuk, parkta kumsalda diğer yaşıtları gibi rahatça oynayamaz,sürekli korkar ve tedirgindir.
Çocukluk fobileri aileler tarafından önemsenmez ve geçiştirilirse,yetişkinlikte devam eder. Bu ise, istenmeyen bir durumdur ve insanın hayatını zehir eder.Anne babalar çocuklarının korkularını önemsemeli ve gereken önlemleri almalıdırlar
Ağlayarak da olsa çocuk okula gitmeli
Belki bir saat, belki bir dakika için de olsa çocuk okulda kalabilmeyi başarmalı. Annesiyle ya da annesiz. Her sabah mutlaka evden çıkın.
Önce evden çıkıp, ev ortamından uzaklaşın. Çünkü okul fobisinde çocuklar birkaç kademede zorluk çeker. Bir kısmı okula gitmek için evden çıkmak istemez. Evden dışarı adımı attırmak, sokağa birlikte çıkmak zordur. Bu çocuklar tüm öğütlere, hatta baskılara cevap olarak ertesi gün okula gideceklerine dair söz verirler. Akşamüstü bir şey yokmuş gibi görünürler, sabah kalktıklarında asla evden dışarı çıkmak istemezler. Hatta bazen yataktan bile kalkmazlar. Bazıları evden çıkar, servise binmez.
