Aşk, en acısı ızdırapların
Ve en yücelmişi,en doyulmazı mutlulukların.
Ansızın tutulursun bu fırtınaya, kapılırsın bir sele.
Sonra birden kesilir deli rüzgâr, Kor misali kavrulur, dönersin çöle.
Karar vermek zor!
Çok düşündüm aşk kapıyı çaldığında açmalı mı, açmamalı mı diye?
Sonunda anladım ki, O bize, Tanrı’nın eşsiz lûtfu, kutsal bir hediye.
Ve, dokunabiliyorsak eğer, dikenine rağmen güle;
Açılmalı ardına dek kapılar, gönülden gönüle.
